Mondiale emissies broeikasgassen, 1970-2002

Ontwikkeling mondiale emissies

De mondiale antropogene emissies van broeikasgassen zijn in de periode 1990-2002 met 15% toegenomen. De emissies in 2002 zijn 2% gestegen in vergelijking met het jaar daarvoor. De stijging in 2002 kwam vooral op rekening van de toename van de emissie van koolstofdioxide (CO₂) bij de verbranding van fossiele brandstof en van de emissie van lachgas (N₂O) uit de landbouw. Daarnaast droegen de fluorhoudende gassen (HFK's, PFK's en SF₆) en koolstofdioxde van overige bronnen zoals cementproductie aan de toename bij.De stijging van de emissies van koolstofdioxide en lachgas in de afgelopen tien jaar is vergelijkbaar met de stijging in de jaren tachtig. Daarentegen zijn de emissies van methaan (CH₄) in de jaren negentig vrijwel gelijk gebleven, terwijl ze in de tien jaar daarvoor ook met zo'n 10% gestegen waren. Deze trendbreuk wordt bevestigd door atmofersische waarnemingen. Het aandeel van de emissies van de fluorhoudende gassen (HFK's, PFK's en SF₆) is in de afgelopen tien jaar verdubbeld van circa 0,6 tot 1,2%.

Ontwikkeling vanaf 1970

De emissies van de broeikasgassen die deel uitmaken van het Kyoto Protocol, zijn wereldwijd tussen 1970 en 2000 met ruim 50% gestegen. De mondiale emissies van koolstofdioxide zijn in die periode met circa 60% gestegen, terwijl die van methaan met circa 25% en die van lachgas met 45% gestegen zijn. Dit kan verklaard worden uit de toename van methaanemissies door het gebruik van fossiele brandstof (+60%), en dan vooral van gasverbruik, en van afvalproductie (+70%), vooral uit vuilnisstortplaatsen en afvalwater. De emissies vanuit de landbouw zijn gelijk gebleven. De stijging van lachgasemissies is het gevolg van een toename van het gebruik van kunstmest en van dierlijke mest en van een toename van de veeteelt en van de teelt van akkerbouwproducten.

Beleid

Het doel is om de emissies van broeikasgassen van de geïndustrialiseerde landen die het Kyoto Protocol hebben ondertekend in de periode 2008-2012 gemiddeld 5% beneden het niveau van 1990 te brengen.

• Klimaatverandering: beleid ter vermindering van broeikasgasemissies

Relevantie

De emissies van de broeikasgassen koolstofdioxide, methaan, lachgas en de fluorhoudende gassen (HFK's, PFK's en SF₆) zijn onderdeel van het Klimaatverdrag en het Kyoto Protocol van de Verenigde Naties. Nog lang niet alle landen rapporteren jaarlijks hun broeikasgasemissies en het Kyoto Protocol stelt alleen beperkingen aan de emissietrend 1990-2008/2012 van de industrielanden die aan het protocol deelnemen.

Methodiek

De koolstofdioxide-emissies van verbranding van fossiele energie is de werkelijke jaarlijkse uitstoot, dus niet temperatuurgecorrigeerd. Kort-cyclisch koolstofdioxide is niet in de berekeningen meegenomen.

• Verschillen tussen CO2-emissietotalen verklaard, 1990-2021

De koolstofdioxide-emissie door ontbossing is niet de werkelijke emissie, maar is gebaseerd op de meerjarentrend per land. Na 1995 zijn de emissies vooralsnog constant aan 1995 verondersteld.Bij de schatting van de emissies van methaan en lachgas is rekening gehouden met een eventuele trend in de emissiefactoren van de belangrijkste bronnen.