PAK-gehalten in de bodem.

Ontwikkeling

De gehalten aan polycyclische aromatische koolwaterstoffen (PAK) zijn het hoogst in het westelijk weidegebied. Dit komt door de hoge atmosferische depositie van PAK en de aanwezigheid van zogenaamde 'toemaakdekken' (oude stadscompost met PAK-houdende steenkoolresten). Aangezien in dit deel van Nederland veel veengronden voorkomen, met een hoog organische stofgehalte, is de streefwaarde (die afhankelijk is van het organische stofgehalte) ook hoog. Voor het totaalgehalte van de tien meest voorkomende PAK's ligt het gemiddelde gehalte dan ook onder de streefwaarde.In het zuidelijk zeekleigebied worden ongeveer even hoge gehalten gemeten als in het rivierkleigebied, maar door de lagere streefwaarde (als gevolg van lagere organische stofgehalten) ligt het gemiddelde gehalte daar wel boven de streefwaarde en in het rivierkleigebied niet. In de rest van Nederland vinden nagenoeg geen overschrijdingen van de streefwaarde plaats voor het totaalgehalte van de tien meest voorkomende PAK's.

Beleid

Het beleid is er op gericht om op lange termijn nergens meer de streefwaarde te overschrijden.

Relevantie

Hoge PAK-gehalten in de bodem van het landelijk gebied hebben een negatieve invloed op bodemecosystemen.

Methodiek

De gegevens zijn afkomstig uit de eerste meetronde van het Landelijk Meetnet Bodemkwaliteit (1993-1997) en zullen worden geactualiseerd zodra de tweede meetronde is afgerond (2004). De PAK-gehalten veranderen slechts langzaam zodat het gepresenteerde beeld nog actueel is.