Rivierkreeft: aantalsontwikkeling

U bekijkt op dit moment een archiefversie van een afgesloten indicator. De actuele indicatorversie met de reden voor het afsluiten, kunt u via deze link bekijken.

De rivierkreeft kwam vroeger algemeen voor, maar nu nog slechts in één beek in Nederland.

Ontwikkeling

Vroeger kwam de Europese rivierkreeft algemeen voor in beken en rivieren. De soort was zo talrijk dat hij werd gevangen voor de consumptie. Voor 1920 waren er nog 44 wateren, waar de soort voorkwam, maar rond 1975 was dit aantal teruggelopen tot 10 wateren. Op het ogenblik komt de soort nog maar in één beek in Nederland voor, de Rozendaalse beek op de Veluwe. Ook daar is hij sterk bedreigd. In 2001 bleek de soort op 2 van de 3 resterende plekken in deze beek verdwenen. Waarschijnlijk is de soort daar verdwenen door de kreeftenpest. Buiten Nederland is de rivierkreeft eveneens uiterst zeldzaam geworden en hij behoort tot de bedreigde soorten van Europa.Verslechtering van de waterkwaliteit, regulatie, normalisatie en kanalisatie van beken en rivieren zijn oorzaken van achteruitgang. Aan het eind van de 19e eeuw kwam de kreeftenpest (een schimmelziekte) daar nog bij. De kreeftenpest is meegebracht door uitheemse kreeften die inmiddels in het zoete water in Nederland zijn ingeburgerd: de Turkse rivierkreeft, de rode Amerikaanse rivierkreeft en de gevlekte Amerikaanse rivierkreeft. Omdat deze drie soorten beter bestand zijn tegen waterverontreiniging en ongevoelig zijn voor de kreeftenpest hebben ze in een aantal wateren de plaats ingenomen van de inheemse rivierkreeft.De rivierkreeft komt voor op bijlage V van de Habitatrichtlijn.

Bronnen

  • Adema, J.P.H.M. (1989). De verspreiding van de rivierkreeften in Nederland. Nieuwsbrief European Invertebrate Survey - Nederland, 19: 3-10.
  • Schot, J.A. en P.F.M. Verdonschot (1996). Astacus astacus. Een ecologisch profiel gebaseerd op informatie uit de literatuur. IBN-rapport 235. Arnhem.
  • Niewold, F. (2002). Fatale sterfte onder de rivierkreeften in de Rozendaalse beek. Alterra-rapport. Wageningen.
  • Verdonschot, P.F.M., J.A. Schot en M.W. van den Hoorn (1996). Astacus asctacus. Leefomstandigheden in de Rozendaalse beek en de Beekhuizense beek. IBN-rapport 232. Arnhem.

Technische toelichting

Naam van het gegeven
-
Omschrijving
-
Verantwoordelijk instituut
-
Berekeningswijze
-
Basistabel
-
Geografische verdeling
-
Verschijningsfrequentie
-
Opmerking
Uit de verspreidingskaart (Schot en Verdonschot, 1996) met de jaartallen van laatste waarneming per watergebied (beek of rivier) is per periode van 20 jaar het aantal wateren vastgesteld waar de soort voorkwam of voorkomt. Recente gegevens zijn ontleend aan Niewold (2002).
Betrouwbaarheidscodering
-

Archief van deze indicator

Actuele versie
versie‎
04
Bekijk meer Bekijk minder
versie‎
03
versie‎
02

Referentie van deze webpagina

CBS, PBL, RIVM, WUR (2024). Rivierkreeft: aantalsontwikkeling (indicator 1087, versie 02,

) www.clo.nl. Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS), Den Haag; PBL Planbureau voor de Leefomgeving, Den Haag; RIVM Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu, Bilthoven; en Wageningen University and Research, Wageningen.