Aantasting ozonlaag: beleid

Beleid - internationaal

Het internationale beleid heeft tot doel het beperken of stopzetting van de productie en het gebruik van stoffen die de ozonlaag aantasten. Een groot aantal landen heeft het Montreal Protocol getekend en zich daarmee verplicht om vanaf 1996 geen chloorfluorkoolwaterstoffen (CFK's) meer te gebruiken (in ontwikkelingslanden vanaf 2010). In dit protocol is het gebruik van HCFK's nog een reeks van jaren toegestaan. Dientengevolge is de productie van HCFK's in de jaren negentig sterk gestegen. De wetenschappelijke kennis van de aantasting van de ozonlaag, de mogelijke effecten en de beleidsopties worden om de paar jaar beschreven door UNEP/WMO in een drietal assessmentrapporten.

Beleid - nationaal

De doelstelling in Nederland is het volledig beëindigen van de binnenlandse verkoop van ozonlaagaantastende stoffen. Daarnaast vindt Nederland het belangrijk dat op 1 januari 2004 alle in omloop zijnde hoeveelheden halon en CFK zijn ingezameld om deze vervolgens te vernietigen. Vanaf 1995 worden in Nederland uitsluitend hergebruikte CFK's en halonen verkocht, dit conform internationale afspraken. Hiermee is het beleidsdoel gehaald. Uit bestaande toepassingen (zoals koelinstallaties, isolatiemateriaal en brandblussers) blijven echter emissies van CFK's en halonen plaatsvinden. Er is naar schatting nog een hoeveelheid van maximaal 4 000 ton halon en CFK in omloop in Nederland, die moet worden ingezameld, opgeslagen en vervolgens verwerkt. Om dit te realiseren werkt VROM aan een inzamelsysteem waarbij overheid en bedrijfsleven de verantwoordelijkheid en de kosten delen.

• EPA (Environmental Protection Agency), with information about: science of ozone depletion, the regulatory approach to protecting the ozone layer, and on alternatives to ozone-depletion substances.
• NOAA, Scientific Assessment of Ozone Depletion: 1998
• ETC/ACC (Europeen Topic Center on Air and Climate Change).