Aantal locaties bodemverontreiniging, 1982-2002

Landelijk beeld van het aantal te saneren locaties

Bij de Interimwet Bodemsanering van 1983 werd uitgegaan van een eindige saneringsoperatie voor de historische bodemverontreiniging. Door het uitgevoerde bodemonderzoek werden in de loop der jaren steeds meer verdachte locaties bekend (zie tabel). Om een planning te kunnen maken voor afronding van de saneringen op de gewenste einddatum (2023) is besloten tot een grondige landelijke inventarisatie 'het landsdekkend beeld bodemverontreiniging'. In 1999 zijn de Bevoegde Overheden Bodemsanering gestart met de opbouw van het Landsdekkend Beeld Bodemsanering. Dit betreft onder andere de inventarisatie van alle van bodemverontreiniging verdachte locaties. Aan het eind van 2002 was de tussenstand voor de schatting van het aantal verdachte locaties ongeveer 350.000. Dit betreft legale en illegale stortplaatsen, voormalige en huidige industrie- en bedrijfsterreinen, ophogingen en dempingen.Op basis van de inventarisatie van verdachte locaties wordt een inschatting gemaakt van de ernst en urgentie van de verdachte locaties. De schatting van het aantal potentieel urgente locaties ligt op 60.000 - 80.000. Dit zijn voorlopige getallen. De inventarisatie van te onderzoeken en eventueel te saneren locaties zal in 2004 worden afgerond. In de toekomst kunnen locaties alsnog urgent worden als gevolg van veranderend bodemgebruik.

Verwachte ontwikkeling tot 2023

In de periode 1980-2002 zijn er totaal circa 9.300 saneringen uitgevoerd. Een veelvoud van de onderzochte verdachte locaties is beoordeeld als niet-ernstig (geen maatregelen) of ernstig maar niet-urgent (alleen beheer, circa 500 locaties per jaar). Momenteel worden er circa 1000 saneringen per jaar uitgevoerd. Het aantal te saneren locaties lijkt te groot om met het huidige tempo de Nederlandse bodem over twintig jaar zo schoon te krijgen als het saneringsbeleid beoogt. Daarom zijn er voorbereidingen getroffen voor een versnelling van de bodemsaneringoperatie door te investeren in:

• het ontwikkelen van het instrumentarium dat aansluit op de doelstellingen van de beleidsvernieuwing bodemsanering (BEVER);
• inventarisaties van verdachte locaties;
• stimuleren van derden tot onderzoek en sanering.

• Bodemkwaliteit en bodemverontreiniging: beleid

Vergelijking met andere landen

Inventarisaties in andere landen zijn in uiteenlopende stadia. Ter vergelijking: in het jaar 2000 had Duitsland een tussenstand van 360.000 verdachte locaties op voormalige stortplaatsen en industrieterreinen. In Vlaanderen verwacht men op bestaande bedrijfsterreinen (met onderzoeksplicht) circa 60.000-70.000 oriënterende onderzoeken te moeten uitvoeren, gevolgd door 18.000 nader onderzoeken en 8.000 saneringen. Hiernaast zijn er in Vlaanderen circa 11.000 locaties met risicodragende activiteiten in het verleden en onderzoeksplicht bij overdracht (AMINAL, 2002).