Grote vuurvlinder en veroudering moeras, 1996-2011

Inkrimping areaal

De grote vuurvlinder is een karakteristieke vlinder van uitgestrekte laagveenmoerassen. In 1970 kwam deze vlindersoort in zeven grote moerasgebieden voor. In 2012 komt de soort nog slechts in twee moerasgebieden in Zuid-Friesland en Noordwest-Overijssel voor. Verreweg de meeste vinders worden aangetroffen in de Weerribben (honderden individuen, maar de aantallen dalen sterk). In de Rottige Meenthe zit de soort nog maar enkele tientallen. Er zijn geen grote vuurvlinders meer gezien in de Wieden.

Veenmosrietland

De grote vuurvlinder plant zich vooral voort in veenmosrietland in moerassen. De vlinder heeft een voorkeur voor een jonge fase van veenmosrietland, dat rijk is aan waterzuring. Hierop worden de eitjes afgezet.
Veenmosrietland is een bepaald stadium in de verlanding van veengebied dat is afgegraven voor turfwinning. Dergelijk rietland is zeldzaam en kan alleen met intensief beheer in stand blijven, want door natuurlijke successie verandert het in moerasbos. Bovendien verdwijnt veenmosrietland door verdroging, verzuring en door vermesting van het oppervlaktewater. Doordat er nauwelijks nieuw veenmosrietland ontstaat, is de grote vuurvlinder een bedreigde soort.

Bescherming en bedreiging

De grote vuurvlinder staat op de Rode Lijst van dagvlinders en op bijlage II en IV van de Habitatrichtlijn. De ondersoort 'batava' komt alleen op twee plekken in Nederland (De Weerribben en Rottige Meenthe) voor. Als deze ondersoort uit Nederland verdwijnt, is 'batava' wereldwijd uitgestorven.

Aangepast beheer

Voor de instandhouding van deze (onder)soort wordt speciaal op het behoud van de soort gericht beheer uitgevoerd. Bijvoorbeeld de ontwikkeling van nieuw leefgebied door het graven van petgaten, waarin de verlanding opnieuw kan beginnen. Ook vindt er aangepast maaibeheer voor deze soort plaats.