Soortbescherming en leefgebiedenbenadering, 2008
U bekijkt op dit moment een afgesloten indicator. Deze indicator wordt niet meer bijgewerkt. De reden hiervoor staat hieronder vermeld. De archiefversies van deze indicator (indien aanwezig) zijn nog wel beschikbaar.
De informatie van deze indicator is niet meer actueel.
Internationaal relevante soorten zijn beschermd via de Vogel- en Habitatrichtlijn en daarvoor zijn beschermde gebieden aangewezen.
Informatie daarover is te vinden via indicator
De leefgebiedenbenadering is een nieuwe vorm van soortenbeleid. Bescherming van soorten vindt vooral plaats door bescherming van leefgebieden. Het betreft ruim 300 soorten. De vaatplanten, vogels, insecten, paddenstoelen en vissen zijn met de grootste aantallen vertegenwoordigd.
Nieuwe aanpak soortenbeleid
Het ministerie van LNV voerde de afgelopen jaren een beleid gericht op instandhouding van soorten. Het belangrijkste instrument daarvan waren de soortbeschermingsplannen. Deze hebben weliswaar aantoonbare resultaten opgeleverd maar bleken toch onvoldoende effectief. De soortbeschermingsplannen waren onder andere te geïsoleerd ten opzichte van ander beleid in het landelijke gebied en het was teveel gericht op individuele soorten.
Het ministerie van LNV heeft daarom gekozen voor een nieuwe strategie voor het soortenbeleid: de leefgebiedenbenadering.
Deze benadering is een nieuwe aanpak om de bestaande, internationaal afgesproken biodiversiteitsdoelstellingen te realiseren.
Kenmerken leefgebiedenbenadering
De nieuwe aanpak richt zich op groepen van soorten in hun leefgebieden (habitat), in plaats van individuele soorten. Maatregelen die voor één bedreigde soort worden genomen, kunnen ook ten goede komen aan andere soorten.
Met de leefgebiedenbenadering sluiten maatregelen voor soorten zoveel mogelijk aan op andere maatregelen, beleid en plannen in het landelijke gebied en wordt een optimale beleids- en gebiedsintegratie nagestreefd.
Om de verbreding van de verantwoordelijkheid voor het behoud van biodiversiteit te realiseren zullen naast Rijk en provincies zoveel mogelijk andere partijen betrokken bij de uitvoering van het soortenbeleid, bijvoorbeeld waterschappen, gemeenten en projectontwikkelaars.
Selectie van soorten
De aantal soorten waarvoor in het kader van leefgebiedenbenadering beschermingsmaatregelen worden getroffen, bedraagt 329 soorten.
De vaatplanten, vogels, insecten, paddenstoelen en vissen zijn met de grootste aantallen vertegenwoordigd (zie figuur). De kreeftachtigen, wormen, weekdieren, amfibieën, reptielen, zoogdieren, korstmossen en mossen zijn per groep met minder dan 10 soorten vertegenwoordigd (totaal 35 soorten). Deze aantallen zijn niet in verhouding met de totale soortenrijkdom van de groepen
Bronnen
- LNV (2007) De leefgebiedenbenadering. Een nieuwe beleidsstrategie voor soorten. Rapport. Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit.
Relevante informatie
Technische toelichting
- Naam van het gegeven
- Soorten leefgebiedenbenadering
- Omschrijving
- Soorten leefgebiedenbenadering per plant- of diergroep
- Verantwoordelijk instituut
- Centraal Bureau voor de Statistiek
- Berekeningswijze
- Vaststelling aantal soorten aan de hand van soortentabel
- Basistabel
- Zie tabblad afzonderllijke soorten onder download figuurdata
- Geografische verdeling
- Nederland
- Verschijningsfrequentie
- onregelmatig
- Achtergrondliteratuur
- LNV (2007) De leefgebiedenbenadering. Een nieuwe beleidsstrategie voor soorten. Rapport. Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit.
- Opmerking
- De soortenlijst wordt jaarlijks bijgesteld
- Betrouwbaarheidscodering
- A. Integrale weergave
Archief van deze indicator
Bekijk meer Bekijk minder
Referentie van deze webpagina
CLO (2009). Soortbescherming en leefgebiedenbenadering, 2008 (indicator 1508, versie 02, ), www.clo.nl. Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS), Den Haag; PBL Planbureau voor de Leefomgeving, Den Haag; RIVM Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu, Bilthoven; en Wageningen University and Research, Wageningen.