Glasaal in het IJsselmeer

Ontwikkeling

De aal of paling groeit op in zoet water en trekt als volwassen dier naar zee om zich voort te planten. In het vroege voorjaar verschijnen vervolgens de jonge doorzichtige 'glasaaltjes' voor de Nederlandse kust om het zoete water in te trekken. Waar precies de paaiplaatsen liggen is niet bekend, waarschijnlijk in de buurt van de Sargassozee in de Atlantische Oceaan ten oosten van de Verenigde Staten.Na een periode met hoge aantallen glasalen in het IJsselmeer in de jaren zestig en zeventig is de intrek sterk gedaald. In de periode 1992-1997 was er een korte opleving, maar daarna is de intrek weer bijzonder laag. Deze daling weerspiegelt de algehele achteruitgang van de intrek van glasaaltjes in Europa tot een niveau van circa 10% van de periode vóór 1980. In heel Europa zijn palingstand en palingvangsten sterk achteruitgegaan.De oorzaken van de achteruitgang van de paling zijn niet duidelijk, maar hoogstwaarschijnlijk is de commerciële palingvisserij één van de oorzaken. Als er minder palingen naar zee trekken om te paaien, zullen in de jaren daarna ook minder glasaaltjes voor de kust verschijnen. Andere factoren die worden genoemd zijn vervuiling van het water, verlies aan opgroeigebied en door de mens geïntroduceerde parasieten. Veel paling voor de consumptie is tegenwoordig afkomstig van palingkwekerijen. Deze kwekerij is volledig afhankelijk van de vangst van glasaal, omdat paling zich in gevangenschap niet voortplant.