Staat van instandhouding Habitat- en Vogelrichtlijn
U bekijkt op dit moment een archiefversie van deze indicator. De actuele indicatorversie met recentere gegevens kunt u via deze link bekijken.
Van veel soorten en natuurlijke habitats van de Europese Habitat- en Vogelrichtlijn is de staat van instandhouding in Nederland ongunstig. Alleen de staat van instandhouding van de watervogels is iets gunstiger.
Staat van instandhouding soorten en habitats
De Europese Habitat- en Vogelrichtlijn legt de lidstaten verplichtingen op met betrekking tot de instandhouding van soorten en natuurlijke habitats. Die verplichtingen zijn gericht op het behouden of herstellen van een gunstige staat van instandhouding van zowel natuurlijke habitats als soorten.
Lidstaten moeten elke zes jaar aan de Europese Unie rapporteren over de staat van instandhouding. Bij het vaststellen van de staat van instandhouding van soorten zijn populatietrends, de omvang van de populaties en het natuurlijke verspreidingsgebied belangrijke factoren.
Gunstige staat
Uit de rapportage naar de Europese Unie van 2007 blijkt dat het percentage natuurlijke habitats, de soorten van de Habitatrichtlijn en de broedvogels van de Vogelrichtlijn met een gunstige staat van instandhouding respectievelijk slechts 8, 19 en 36 procent bedraagt. Alleen de watervogels met 51 procent vertonen een gunstiger beeld.
Beleid gericht op toename gunstige staat
Deze indicator vormt een onderdeel van de verplichte rapportage over de Habitatrichtlijn die in 2007 naar de Europese Unie is gestuurd.
Het beleid is er op gericht in de periode 2007-2012 het aantal soorten van de Habitatrichtlijn met een gunstige staat van instandhouding van 19% tot 29% te laten toenemen en het aantal soorten met een ongunstige staat van 37% tot 27% te laten afnemen.
Bronnen
- VROM (z.j.). Handboek implementatie milieubeleid EU in Nederland. Ministerie van VROM.
- Schmidt, A.M., A.J. van Strien, L.L. Soldaat en J.A.M. Janssen (2008). Monitoring van Natura 2000 soorten en habitattypen: advies voor een landelijk meetprogramma ten behoeve van de rapportageverplichtingen in het kader van de Europese Vogelrichtlijn en Habitatrichtlijn. Alterra-rapport 1646. Alterra Wageningen.
- Swaay, C. van en A.J. van Strien (2008). Monitoring van Natura 2000 soorten: advies voor een landelijk meetprogramma. Alterra-rapport 1644. Alterra Wageningen.
Relevante informatie
Technische toelichting
- Naam van het gegeven
- Staat van instandhouding habitattypen en soorten van de habitatrichtlijn
- Omschrijving
- Overzicht van de staat van instandhouding van de Nederlandse habitattypen en soorten van de Europese Habitatrichtlijn. Voor de nulmeting 2006 is zoveel mogelijk de periode 1999-2005 genomen.
- Verantwoordelijk instituut
- Centraal Bureau voor de Statistiek
- Berekeningswijze
- Telling van de resultaten van de beoordeling van de individuele soorten en habitattypen
- Basistabel
- Tabellen met de afzonderlijke soorten en habitattypen staan op de tabbladen bij Download figuurdata
- Geografische verdeling
- Nederland
- Verschijningsfrequentie
- 6 jaarlijks
- Achtergrondliteratuur
- VROM (z.j.) Handboek Implementatie milieubeleid EU in Nederland.
- Opmerking
- De optelling van de afzonderlijke soorten van de Habitatrichtlijn wijkt 1% af van het percentage genoemd in de Rijksbegroting van 2008.
- Betrouwbaarheidscodering
- Schatting, gebaseerd op een groot aantal (accurate) metingen; de representativiteit is grotendeels gewaarborgd.
Archief van deze indicator
Bekijk meer Bekijk minder
Referentie van deze webpagina
CBS, PBL, RIVM, WUR (2024). Staat van instandhouding Habitat- en Vogelrichtlijn (indicator 1483, versie 01,
