Innamestops waterwinbedrijven, 1969/2007-2021

De kwaliteit van het door waterwinbedrijven ingenomen oppervlaktewater is niet altijd aanvaardbaar voor de productie van drinkwater. Dit leidt tot tijdelijke innamestops of
innamebeperkingen van het oppervlaktewater. Bij de Maaswinningen is het aantal en de duur van de innamestops of -beperkingen over het algemeen groter dan bij de Rijnwaterwinningen.

Beleid drinkwaterkwaliteit

Zowel de overheid als de drinkwaterbedrijven spannen zich in om ervoor te zorgen dat het drinkwater van voldoende kwaliteit is.

  • De overheid zet beleid in gericht op het beperken van de emissies van schadelijke stoffen naar het oppervlaktewater door verschillende emissiebeperkende maatregelen.
  • Als de kwaliteit van het ingenomen oppervlaktewater niet aan de eisen voldoet, nemen drinkwaterbedrijven maatregelen, zoals bijmenging/suppletie van grondwater van goede kwaliteit en een tijdelijke innamestop van oppervlaktewater.

Type innamestops

Er zijn meerdere oorzaken voor innamestops. De belangrijkste oorzaak voor een innamestop is dat de kwaliteit van het water niet aan de criteria voldoet. Daarnaast komt het voor dat de inname moet worden verlaagd of gestopt omdat de hoeveelheid water onvoldoende is.

Wanneer het water niet meer aan de kwaliteitscriteria voldoet, kan dit natuurlijke en onnatuurlijke oorzaken hebben. Natuurlijke oorzaken zijn bijvoorbeeld een hoge troebelheid in het water of algenbloei. Dit laatste komt door een te geringe doorstroming. Bij onnatuurlijke oorzaken is sprake van bijvoorbeeld lozingen van bestrijdingsmiddelen, onbekende verontreinigingen of nabije calamiteiten.

Een innamestop vanwege de kwaliteit van het water kan op meerdere manieren in werking treden:

  • Op basis van metingen. Dit kan gebeuren als er een stof wordt gemeten boven de norm, maar ook op basis van waarschuwingen van biomonitoring bij de winning. Een voorbeeld van een biomonitor is de mosselmonitor. De mosselmonitor is een apparaat dat wordt geplaatst in de waterstroom waarin mosselen via het sluiten van de kleppen reageren op onbekende, mogelijk toxische, stoffen.
  • Vanwege een waarschuwing die wordt afgegeven op basis van reguliere metingen bij de grensmeetstations Eijsden en Lobith in respectievelijk de Maas en de Rijn.
  • Preventief vanwege een calamiteit, zoals een nabije brand of een bootongeluk.

Innamestops en -beperkingen Maaswinningen

De duur en hoeveelheid innamestops of -beperkingen bij de Maaswinningen varieert door de jaren heen (figuren 'Innamestops Maas' en 'Duur innamestops'). Er zijn jaren waarin veel of langdurige stops of beperkingen nodig zijn, zoals in 2015, 2016, 2020 en 2021, maar er zijn ook jaren waarin het minder is, zoals 2017.

Bij de oppervlaktewaterwinningen die gebruik maken van water uit de Maas is er veel variatie in het type, het aantal en de duur van innamestops per locatie. Bij Heel, waar water wordt ingenomen uit het Lateraal Kanaal, stopt de inname regelmatig. Dit kan in het algemeen zonder grote gevolgen worden gedaan omdat na de inname een bodempassage volgt waardoor de voorraad voor de drinkwaterproductie op peil blijft. Hierdoor wordt snel en vaak preventief een innamestop doorgevoerd, bijvoorbeeld op basis van de biomonitoring (mossels).

Bij de andere locaties sluit de inname minder vaak:

  • Bij het innamepunt in de Brabantse Biesbosch is er minder vaak een concentratieoverschrijding, en wordt er minder vaak een alarm gegeven door de biomonitors.
  • Bij het innamepunt Brakel zijn innamestops uitsluitend incidenteel, voornamelijk als er normoverschrijdingen, bekende lozingen of calamiteiten zijn. Sinds 2020 wordt daar ook gewerkt met een nieuw innameconcept, waarbij water uit de Afgedamde Maas en de Lek gebruikt kan worden om minder afhankelijk te zijn van de beschikbaarheid van Maaswater.
  • Het innamepunt in de Haringvliet heeft ook minder vaak een onnatuurlijk kwaliteitsprobleem bij het innamewater. Het water dat daar wordt ingelaten bestaat voor een groot deel uit Rijnwater.

Het Maaswater wordt in Roosteren indirect gewonnen middels (oever)grondwaterwinning. Eventuele innamestops bij deze winning zijn niet meegenomen.

Innamestops en -beperkingen Rijnwaterwinningen

Rijnwater wordt voor het bereiden van drinkwater ingenomen bij Nieuwegein (figuur 'Innamestops Nieuwegein'), Nieuwersluis en Andijk (figuur 'Innamestops Andijk'). Over het algemeen zijn er bij de Rijnwaterwinningen minder vaak en minder lange innamestops of -beperkingen dan bij de Maaswinningen.

  • In Nieuwegein zijn er voornamelijk innamestops en -beperkingen als er chemische verontreinigingen worden geconstateerd. Alleen in 2006 kwam het voor dat er te weinig water beschikbaar was om in te nemen. In 2017, 2018 en 2019 is er gebruik gemaakt van ontheffingen die zijn afgegeven door het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat om innamestops te voorkomen. Zonder die ontheffingen zouden er in die jaren meerdere (preventieve) innamestops zijn geweest.
  • In Nieuwersluis zijn geen innamestops of -beperkingen geweest.
  • In Andijk wordt sinds 2018 water uit het IJsselmeer ingelaten. Het water uit het IJsselmeer is indirect ook Rijnwater. Tot nu toe is de inname hier alleen door verhoogde chlorideconcentraties gesloten.

Rijnwater wordt ook indirect gewonnen in (oever)grondwaterwinningen langs de IJssel en de Lek. Eventuele innamestops bij deze winningen zijn niet meegenomen.

Bronnen

  • WBB (2004). Jaarverslag 2003. Waterwinningbedrijf Brabantse Biesbosch.
  • Evides (2005). Jaarverslag 2004
  • Evides (2006 t/m 2008). Informatie ontvangen van Evides
  • WML (2006 t/m 2008) Informatie ontvangen van WML
  • RIWA-Rijn (2008). Jaarrapport 2007. De Rijn
  • RIWA-Maas (2008). De kwaliteit van het Maaswater in 2007.
  • RIWA-Rijn (2009). Jaarrapport 2008. De Rijn
  • RIWA-Maas (2009). De kwaliteit van het Maaswater in 2008.
  • RIWA-Rijn (2010). Jaarrapport 2009. De Rijn
  • RIWA-Maas (2010). De kwaliteit van het Maaswater in 2009.
  • RIWA-Rijn (2011). Jaarrapport 2010. De Rijn
  • RIWA-Maas (2011). Jaarrapport 2010. Maas
  • RIWA-Rijn (2012). Jaarrapport 2011. De Rijn
  • RIWA-Maas (2012). Jaarrapport 2011. Maas
  • RIWA-Rijn (2013). Jaarrapport 2012. De Rijn
  • RIWA-Maas (2013). Jaarrapport 2012. Maas
  • RIWA-Rijn (2014). Jaarrapport 2013. De Rijn
  • RIWA-Maas (2014). Jaarrapport 2013. Maas
  • RIWA-Rijn (2015). Jaarrapport 2014. De Rijn
  • RIWA-Maas (2015). Jaarrapport 2014. De Maas
  • RIWA-Rijn (2016). Jaarrapport 2015. De Rijn
  • RIWA-Maas (2016). Jaarrapport 2015. De Maas
  • RIWA-Rijn (2017). Jaarrapport 2016. De Rijn
  • RIWA-Maas (2017). Jaarrapport 2016. De Maas
  • RIWA-Rijn (2018). Jaarrapport 2017. De Rijn
  • RIWA-Maas (2018). Jaarrapport 2017. De Maas
  • RIWA-Rijn (2019). Jaarrapport 2018. De Rijn
  • RIWA-Maas (2019). Jaarrapport 2018. De Maas
  • RIWA-Rijn (2020). Jaarrapport 2019. De Rijn
  • RIWA-Maas (2020). Jaarrapport 2019. De Maas
  • RIWA-Rijn (2021). Jaarrapport 2020. De Rijn
  • RIWA-Maas (2021). Jaarrapport 2020. De Maas
  • RIWA-Rijn (2022). Jaarrapport 2021. De Rijn
  • RIWA-Maas (2022). Jaarrapport 2021. De Maas

Relevante informatie

Technische toelichting

Naam van het gegeven
Innamestops waterwinbedrijven
Omschrijving
Overzicht van innamestops en innamebeperkingen bij oppervlaktewaterwinningen
Verantwoordelijk instituut
RIVM
Berekeningswijze
geen
Basistabel
Informatie van RIWA-Maas en RIWA-Rijn www.riwa.org
Geografische verdeling
Nederland
Andere variabelen
-
Verschijningsfrequentie
Jaarlijks
Achtergrondliteratuur
www.evides.nl en www.wml.nl en www.riwa.org
Opmerking
-
Betrouwbaarheidscodering
Schatting, gebaseerd op een groot aantal (accurate) metingen; de representativiteit is grotendeels gewaarborgd.

Archief van deze indicator

Actuele versie
versie‎
14
Bekijk meer Bekijk minder
versie‎
13
versie‎
12
versie‎
10
versie‎
09
versie‎
08
versie‎
07
versie‎
06
versie‎
05
versie‎
04
versie‎
03

Referentie van deze webpagina

CBS, PBL, RIVM, WUR (2024). Innamestops waterwinbedrijven, 1969/2007-2021 (indicator 0269, versie 14,

) www.clo.nl. Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS), Den Haag; PBL Planbureau voor de Leefomgeving, Den Haag; RIVM Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu, Bilthoven; en Wageningen University and Research, Wageningen.